این قرار بود نوت گودر شود. از بس طولانی شد تبدیل به پست وبلاگ شد. 

فردا ساعت 8:30 صبح از تزم دفاع می‏کنم. ظهر هیئت تشکیل می‏شود و یه نمره‏ای می‏دهند بهمان. جمعه هم طی یک مراسمی بهمون می‏گن که باریکلا عمو جون که فارغ‏التحصیل شدی و مبارکت باشه و این حرفا

دیشب (امروز) تا 7 صبح بیدار بودم. پاورپوینت آماده‏ بوداا... اما نمی‏دونم چرا انقدر طول می‏کشه.‏

وسواسی هستم؟ بله هستم. اما نتیجه خوب میشه و چرا جلوش رو بگیریم؟ 

باید شکلهام رو خودم میکشیدم. فوتوشاپ؟ نخیر ندارم. کل کار رو با پاورپوینت و پینت راه انداختم. کسی چه‏می‏دونست من که سال 75 میمردم واسه اینکه بهم اجازه بدن با "نقاشی کامپیوتر" جوجه بکشم، 15 سال بعدش با همون نقاشی علم می‏کشم

چهار پنج ساعت خوابیدم. وقتی بیدار شدم خیلی درب داغون نبودم اما کم‏کم معلومم شد که گویا دیگه در شرایطی نیستم که چند شب متوالی نخوابم یا یه شب تا صبح نخوابم و کار کنم و اینا. بدن نافرمانی مدنی می‏کنه. رفتم آزمایشگاه پاورپوینت رو با cecile دوباره چک کنم، دیدم رسما گیج می‏زنم. یک بار خوردم به در، یکبار به دیوار. گیج‏ویج و پرت‏و‏پلا.

روزایی که تز رو می‏نوشتم هوا خوب و آفتابی بود. عاالی، عاالی. اما من مجبور بودم بمونم تو اتاق کار کنم. هم بخاطر اینکه باید کار می‏کردم! هم بخاطر اینکه با لپ‏تاپ بری زیر آفتاب هیچ چیز از صفحه نمی‏بینی. ما این تز رو تحویل دادیم دیگه آسمون خورشید رو به خودش ندید. صادقانه عرض می‏کنم هی بارون، هی ابر، هی خاکستری ماسیده. حالا آفتاب شده.. کِی؟ امروز که من باز باید کار می‏کردم. کلا برنامه‏ش اینه. از فردا پسفردا دوباره بارون خواهیم داشت.

 رفتم خرید که نون داشته باشم فردا صبح بخورم... و طی یک اقدام باور نکردنی بعد از 10 ماه "کره" خریدم. بسیار هلاک کره بودم و هستم و ترک کردنشم سخت بود. الان هم میخوام خیلی دقت کنم که یهو نخورمش. یه ذره یه ذره به غذا (خصوصا برنج) بیفزایم. بلکه یه مزه‏ای بگیره این برنجا

از بغل مغازه‏ای کعه اون‏سری یک عالمه ازش لباس مباس خریده بودم رد شدم. حممالا، همه‏چیز رو حراج کردن. یه چیز 20 یورویی رو کرده 10 یورو. خب لامصب میگفتی ما اون موقع نمی‏خریدیم. یکی دوتا پیرهن هم که قبلا شکار کرده بودم جهت شرکت در مراسمات عروسی دوستان، برده بودنشون (یا وسط اون بلبشو پیداشون نکردم). بهرحال پرنده سحرخیز کامراواست و کرم چاق رو زودتر شکار میکنه. 

حالا من ازتون سوال دارم و مرامی بیان هرچی می‏دونین بگین. این مراسم فارغ التحصیلی چه‏جوریه؟ آدم چی باید بپوشه توش؟ من یک لشکر دوستانی دارم که امریکا فارغ‏التحصیل شدند اما همه از استان کالیفرنیا بودن. بطور روزمره قشنگ و مطرح بودن و واسه فارغ التحصیلی هم به همون منوال بود (همیشه پیرهن شیتان دارند و کفش طولانی). پیرهن رنگی پنگی؟ تی‏شرت و شلوار؟ کت‏شروار؟ هرچی آدم دلش خواست؟
یکی نیست بگه اصلا واسه چی مهمه برات. واللا... وقتی دانشجوی خارجی می‏شی، روز امتحان و غیر امتحان و دفاع تز و فارغ‏التحصیلی فرقی نداره. هرروز صبح می‏ری. ناهار یدونه سوپ آماده می‏خوری با احتمالا یه ساندویچی چیزی (نخیر، دانشگاه ما رستوران مفصلی که توش هرچی بخوای بخوری نداره. یعنی داره یکی واسه اساتیده اما هنگفته هزینه‏ش)، شبم میای خونه‏ت احتمالا یه اپیزود یه سریال می‏بینی و می‏خوابی.

خب این پسن بسیار بی‏نظمیه. اما جون ندارم درستش کنم. دفاع کنم تموم شه بره بیام حرف بزنیم.

امضا:

رد