آنچه بیش از همه آزارش می‌داد این بود که داشت کم‌کم آدم معمولی می‌شد.

 آدم معمولی که روزهای تعطیل تا ساعت 10-11 می‌خوابید و بعد از آن تازه سعی می‌کرد به یادآورد که آن‌روز چه‌کارهایی دارد.

قمر در عقرب مانده بود و نه جرات ناشکری و شکایت داشت، نه بینش و قدرت حل مسائل.