و صد البته واضح و مبرهن است كه علت اصلي اصرار شخصي اين‌جانب، بر راه رفتن، از روي قطر سنگ‌فرش‌هاي خيابان وليعصر دقيقا در راس ساعت لنگ‌ظهر، چيزي جز اين نيست كه در اين هنگام، سنگ‌فرش‌ها برق برق مي‌كنند و براي چند لحظه اين‌طوري به نظر مي‌رسد كه همه‌چيز خوب است.
پ.ن. وقتی از ولیعصر پیچیدی تو انقلاب، یا حافظ یا هرچی، و سنگ‌فرش مربوطه تبدیل به آسفالت شد، اونوقت حالت جا می‌یاد و یادت می‌افته هزارتا کار نکرده هست و یه یارویی (یعنی خودت) که روت نمی‌شه بپیچونیش.
No comments:
Post a Comment