هر سال در 22 ماه مه، یک تخم هندوانه درزمین می‌کارم، آن را آبیاری می کنم. با آفت‌هایش مبارزه می‌کنم و دعا می‌کنم.

می‌بینم که هندوانه رشد می کند. سرانجام روزی می‌آید که میوه کاملا رسیده‌ است. آن را می‌چینم و جشن می گیرم.

البته بعضی از سالها اندوه‌بارند، مثل 1980 که تخم هندوانه‌ام را پرنده‌ای از دل خاک بیرون آورد و به همراه خود برد. اما شش تابستان مملو از شادی بوده‌است.

نقل مستقیم از کتاب: مهندسی واکنش‌های شیمیایی، مولف: اکتاو لونشپیل