ما و پلاس- قسمت اول

سلام.
من دارم سعی می‌کنم یک متن کمابیش آموزشی براتون بنویسم در مورد گوگل‌پلاس و اینکه باهاش چیکارا بکنیم. از گوگل پول نگرفته‌ام و خودم هم خیلی چیزهای گوگل‌پلاس رو بلد نیستم. باید ذره‌ ذره امتحان کنم تا یاد بگیرم و اگر چیز جدید ببینم متن جدید می‌نویسم. پس علی‌الحساب این متن رو بشناسید به عنوان "ما و پلاس- قسمت اول". اگر فکر می‌کنید داره چیز بدردبخوری می‌گه شر کنید که خلق خدا استفاده کنن. اگر چیزی از قلم افتاده، خبرم کنید که برم چک کنم و بنویسمش.
[من سعی کردم چک کنم که غلط دیکته‌ای زیاد نباشه تو متن. اما ممکنه از دستم دررفته باشه. به بزرگی خودتون ببخشید]

پیش‌نیاز:
پیش‌نیاز خواندن این متن این است که بپذیریم "گودر تغییر خواهد کرد و اونجوری که قبلا بود، بعدا نخواهد بود." آیا ما از این مساله خوشحالم؟ ظاهرا نخیر. آیا مقاومت کنیم؟ نخیر چون هرکی مقاومت کرده در طول تاریخ منقرض شده. پس ادامه می‌دهیم. ضمنا خاطرتون باشه که گودر هم از همون اول لیست دوستها و شر کردن و فلان و بهمان رو نداشت و به‌تدریج بهش افزوده شد. گودر اولیه، فقط و فقط فیدخوان بود. حالا این پلاس هم یه چیزی می‌شه دیگه.
خب تعلیمات رو شروع می‌کنیم. 

پلاس می‌ذاره شما آدمها رو تو سیرکل‌ها دسته‌بندی کنید. مثال می‌زنم: تو همون گودر یک عده‌ای بوده‌اید که هی با هم حرف می‌زدید و کامنت می‌ذاشتید برا هم و با یکدیگر ندار بودید. اونها رو بندازید تو سیرکل فرندز. تو گودر بعضیا بودن که شما فالوشون می‌کردین واسه اینکه خبرهایی رو که می‌نویسن بخونین. مثلا مزیدی، مثلا بهمن...این‌ها رو می‌تونین بندازین تو سیرکل following. اگر با مزیدی یا بهمن دوست و ندار هستید و کلا در حال کامنت‌کاری برای هم هستید، میتونید اونها رو هم تو سیرکل following بذارید هم تو سیرکل فرندز (شما می‌تونید یه نفر رو تو هرچندتا سیرکل که دوست دارید بندازید.). تو گودر یک عده بوده‌اند که با هم کل‌کل فوتبالی داشته‌اید، اونها رو بندازید تو سیرکل فوتبال. یه عدع بودند که وقتی عکس خوراکی یا دستور غذا شر می‌کردید خوششون میومد یا اونها هم پایه بودند. بندازینشون تو سیرکل شکمو. یه عده عکس قشنگ و لطیف و خانم‌ها و آقایون زیبا می‌ذاشتند، بندازینشون تو یه سیرکل دیگه. بازم تکرار می‌کنم. ممکنه شما یه رفیقی داشته باشین که هم خوراکی‌ها رو دوست داشت، هم فوتبال رو. خب طرف رو تو سه تا سیرکل اد کنین. چیزی نمی‌شه که. حالا فرض کنید که شما مخاطب خاصی داشتید و اومدیم و خواستید هی برایش محبت کنید و پست عاشقانه یا خطاب به مخاطب خاص شر کنید. یه سیرکل بسازید و فقط آن مخاطب خاص را در آن سیرکل بیندازید. میشه یه سیرکل یک نفره.
حالا سیرکل داریم. اگر دلمان خواست چیزی شر کنیم، می‌تونیم انتخاب کنیم که این مطلب برای کیا شر بشه. می‌تونین شر کنین برای همه سیرکل‌ها، میتونین شر کنین برای بعضی سیرکل‌ها، می‌تونین شر کنین برای عموم دنیا (پابلیک) می‌تونین شر کنین برای چندین نفر آدم خاص (اسم آدم خاص رو اون زیر تایپ می‌کنید). می‌تونین شر کنین برای extended circles (که می‌شه هر آنکه در سیرکل‌های شماست و هرآنکه در سیرکل‌های انهاست- یک مفهومی مثل friends of friends در فیس‌بوک). بعضی‌ از آدم‌های داخل سیرکل‌های شما احتمالا هنوز عضو پلاس نیستند. پلاس از شما می‌پرسد "آیا دوست دارید فلانی ایمیلی دریافت کند و بفهمد که شما می‌خواستید این پست رو باهاش شر کنید؟" شما انتخاب "بله" یا "خیر" دارید.
این روال شر کردن و سیرکل‌کاری در همه‌جای پلاس مشاهده می‌شود. می‌تونین عکس بذارید و فقط یک عده خاص ببینند و غیره.

اگه دلتون بخواد می‌تونین اون مثلت فسقلیه سمت راست پست رو بزنید و مثلا کامنت‌ها رو برای اون پست خاص غیرفعال کنید، یا مثلا پست رو قفل کنید. وقتی پست قفل بشه، آدمهایی که پست رو باهاشون شر کردید، پست رو می‌بینن اما نمی‌تونن مجددا شرش کنن. درواقع خیالتون راحته که این پست از محدوده آدمهایی که خودتون خواستید فراتر نمی‌ره (این ویژگی خوبیه و دیگه لازم نیست هروقت یکی یه پستتون رو شر کرد که نمی خواستید، بهش ایمیل بزنید که "چون مادرت اون پست رو وردار"

شما می‌تونید پستی که نوشتید رو ادیت کنید (این نسبت به گودر یک مزیته. چون اگه نوتی که نوشته بودی توش غلط دیکته‌ای داشت مجبور بودی پاکش کنی و یکی جدید بنویسی) این قفل کردن و بستن کامنتها و غیره رو هم می‌تونین بعد از نوشتن پست اعمال کنید. مثلا پسفردا یهو هوس می‌کنید دیگه کسی اون پست رو شر نکنه، می‌رید قفلش می کنید (علی‌القاعده اگر قبل از قل کردن شما پست، شر شده باشه، دیگه شر شده رفته). ضمنا پستتون رو می‌تونین مجددا شر کنید، با هرکی که خواستید. برای اینکه یادتون بیاد اینو با کیا شر کرده بودید ماوس رو روی (Limited (sharing details ببرید (دقیقا بغل ساعت ارسال پسته) و اون موقع خودش نشون می‌ده که تا الان این پست با کیا شر شده.
فرض کنید دوستتون یه چیزی شر کرده. اگر چیزی که شر کرده پابلیک باشه، شما می‌تونین با فراق بال دوباره شرش کنید. اگر پابلیک نباشه، وقتی می‌خواین شرش کنین، گوگل بهتون می‌گه که "این پست با آدمهای محدودی شر شده، لطفا حواستون باشه". واسه اینکه ببینید این پست با کیا شر شده، مجددا ماوس رو روی limited ببرید که متوجه بشین پست از اول با کیا شر شده. شاید اونایی که می‌خواستین این پست رو ببینن جزو اون لیست باشن و دیده باشنش. خلاصه پست‌های مردم رو واسه دشمنانشون شر نکنین، خوبیت نداره.

وبلاگ‌هایی که در گودر می‌خواندیم رو چطور در پلاس شر کنیم؟
نمی‌دونم هنوز. این امکانیه که وقتی از سیستم ادغام شده رونمایی می‌شه می‌تونیم ببینیم. تا الان بعضی اکستنشن‌ها بود که با استفاده از اونها می‌تونستی چیزی که تو گودر شر می‌کنی رو تو پلاس هم شر کنی. تحولی که فردا شاهدش خواهیم بود قطعا این یک مورد رو حل خواهد کرد.

تو پلاس امکان hang out وجود داره. در نتیجه یک عده از دوستان می‌تونن دور هم در فضای هنگ‌آوت بشینن و یا چت صوتی کنن، یا چت تصویری و خوش بگذره بهشون خلاصه. (برای اینترنت کم‌سرعت ایران این قابلیت به کشک هم نخواهد ارزید احتمالا)

 تو پلاس امکان مسج فرستادن به یک نفر خاص وجود داره (تو فرندفید بهش می‌گفتن دایرکت زدن فکر کنم). کافیه شما یه چیزی نویسید و اون رو فقط با آدمی که می‌خواین شر کنین. 


خب حالا در مورد این حرف می‌زنم که چه چیز‌هایی در پلاس فعلا روی اعصاب هستند و باید صبر کنیم ببینیم وقتی پلاس-گودر قاطی می‌شن (پلاسودر) چی می‌شه. - اگر کسی هیت که بتونه این چیزا رو به گوش گوگل برسونه من خوشحال می‌شم.-

1. ما پستها رو در پلاس بصورت stream (استریم - جریان) می‌بینیم. مثلا می‌زنیم روی استریم فوتبال که ببینیم اونایی که تو سیرکل فوتبالمون بودن چیا گفتن. ممکنه یکی که تو سیرکل فوتبالتون بوده، تو سیرکل شکموها هم بوده باشه و یهو دیدین وسط پستهای مردم درمورد بازی اوساسونا، عکس ماهی سالمون اومد. پس دسته‌بندی کردن آدمها در سیرکل‌ها الزاما باعث نمی‌شه که اونها فقط در مورد یه چیز صحبت کنند و ضمنا نمی‌شه آدمها رو جوری دسته‌بندی کرد که هرکس در یک سیرکل باشه (یعنی ته دلت نمی‌تونی).

2. وقتی وارد صفحه home در پلاس می‌شی، می تونی انتخاب کنی که پستهای مربوط به کدوم استریم رو ببینی، درحالیکه ما تو گودر، اول شرد آیتمز آدمهای خاصی رو می‌خوندیم. اما الان نمی‌تونی بلافاصله بری آیتم‌های الف.میم رو ببینی توی home. (میتونی بری تو صفحه الف.میم ببینی چی نوشته، اما این مستلزم تعداد زیادی کلیک کردن و تلف‌شدن وقت و سررفتن حوصله‌س.) تازه به این شرط که الف.میم یه چیزی نوشته باشه. شما فکر کن استریم فرند‌هات رو میاری به این فکر که آیدا احدیانی یه چیزی در مورد بچه‌ش نوشته باشه، هی اسکرول می‌کنی و خبری نیست. یا اصلا ممکنه باشه یهو از نظرت بپره و نبینیش. [گوگل می‌تونه این بساط رو درست کنه، کافیه امکان این باشه که روی استریم فرندز کلیک کنی و مثلا بگه که الف.میم (+2) آیدا (+5).. مثل همینی که تو گودر می‌دیدیم. وقتی که روش کلیک می‌کنی هم تو رو بفرسته صفحه الف.میم که شرد آیتمزش رو ببینی.]
3. ما تو گودر وقتی نوت می‌نوشتیم می‌تونستیم براش تیتر بگذاریم. این امکان هنوز تو پلاس نیست و گوگل اگه عاقل باشه این امکان رو باید اضافه کنه.

4. شما با ممدَسَن دوست هستید و او در سیرکلتان بوده و شما در سیرکلش بودید و غیره. حالا شما با ممدسن دعوایتان می‌شود و می خواهید ارتباط را قطع کنید. ممدسن را بلاک می‌کنید، اما ممدسن هر‌انچه که قبلا با وی شر کرده بودید را هنوز خواهد دید و هرچی که از این من‌بعد شر کنید را دیگر نمی‌بیند. [گوگل می‌تواند این بساط را درست کند. وقتی یکی را بلاک می‌کنی ازت بپرسد که آیا می‌خواهی هر آنجه از تو برای ممدسن شر شده، ناپدید شود؟ شما می‌گویید بله و آن موارد غیب می‌شوند. الیته در این حالت، ممدسن احتمالا می‌فهمد که شما بلاکش کرده‌اید، اما خب به جهنم. هدف از بلاک کردن این است که طرف برود پس کارش، پس مهم نیست چطوری برود پی کارش]

5. پست‌ها در گودر امکان tag شدن داشتند. مثلا شما می‌تونستید پست‌های کامپیوتری‌طور رو تگ کنید تحت عنوان "IT" و هروقت دلتان خواست در مورد چیزهای کامپیوتری بخواتید بروید و پست‌هایی که تگ کرده بودید را بخوانید. این امکان فعلا در پلاس نیست و به نفع گوگل است که این یک قلم را تعبیه کند، وگرنه همین فرداست که همه آدمهای مرتب‌منظم و چیزمیزدسته‌بندی‌کن پست‌هایی حاوی فش به گوگل بنویسند و مثلا بگویند "دوست من، ممدکاظم هی پستهای کامپیوتری شر می‌کند، من در گودر می‌تونستم اونها رو دسته‌بندی کنم. اینجا نمی‌تونم. خاک بر سرت گوگل". خداوکیلی به نفع گوگل است که این یک مورد رو درست کند وگرنه گیک‌ها گوگل را به رگبار خواهند بست.

6. ما در گودر امکان ستاره زدن و keep as unread نگه داشتن پستها داشتیم. اینجا همچین امکانی نداریم و پلاس اگر عاقل باشد آنرا اضافه خواهد کرد. 

7. گودر مثل قدیم فید‌خوان خواهد شد و انچیزی که می‌خواهیم شر کنیم به پلاس منتقل می‌شود. الان که من دارم اینها رو می نویسم هنوز نمی‌دونم سیستم ادغامی گودرو‌پلاس چه خواهد بود. باید صبر کنیم و ببینیم که پست‌های وبلاگی را چطور می‌توانیم این‌ور به اشتراک بگذاریم. 

8. در گودر می‌دیدیم که چندتا آیتم نخوانده داریم. در پلاس فعلا همچین چیزی وجود ندارد، ضمن اینکه در گودر امکان mark all as read داشتیم و معلوم نیست اینجا قرار است چی‌چی داشته باشیم. 

9. گودر، فضایی بود برای نوشتن متن‌هایی کمابیش بلند. مثلا 7-8 خط. این خط‌ها هم از سمت راست صفحه تا چپ کشیده می‌شد، اما تو پلاس فضایی که برای نشون دادن نوشته‌ها هست، یک مستطیل درازه و یک متن مشابه که تو گودر 10 خط بود، اینجا میشه 30 خط و قاعدتا اعصاب همه را خرد خواهد کرد. دست‌اندرکاران گوگل باید یه فکر به حال این مساله بکنند. 

10. لیست استریم‌ها که در سمت چپ قرار داره بر حسب الفبا تنظیم شده. اومدیم و یکی می‌خواست نظم مورد علاقه خودش رو به این لیست بده. گوگل باید امکانی برای مرتب‌ کردن دل‌بخواه لیست استریم‌ها ایجاد کنه.

11. در حال حاضر من هرروز مشغول ایگنور-بلاک کردن آدمهای بی‌ربطی هستم که من رو به سیرکل‌هاشون اضافه می‌کنند. بله می‌دونم اگر چیزی رو پابلیک شر نکنم اونها نخواهند دید، اما من اصلا دلم می‌خواهد پروفایلم آشکار عالم نباشد. حتی اون فیس‌بوک نادان هم این امکان رو گذاشته که پروفایلت رو (اگر خواستی) مخفی کنی. این مساله بسیار روی اعصاب من است و احتمالا روی اعصاب سابرین هم خواهد بود. 

12. در نهایت امر، گودر در ایران فیلتر نبود. شبکه‌های اجتماعی در ایران فیلتر می‌شوند. پلاس شبکه اجتماعی است. پلاس فیلتر خواهد شد. باعث و بانی پلاس باید تمهیدی برای سبک‌ کردن پلاس (که بشه با فیلترشکن بیاریمش بالا) یا ایجاد آدرسهایی که بشه فیلترینگ رو دور زد، بیاندیشند. 

خب در آخر من فکر می‌کنم کاش می‌شد گوگل امکاناتی که تو پلاس می‌خواد بهمون بده (شر کردن در سیرکل‌ها) رو تو همون گودر بهمون می‌داد. اینجوری آدمها احساس نمی‌کردن که چیزی داره بهشون زور می‌شه و ضمنا محیط گودر هم برای کاربرها آشناست و خلاصه لازم نمی‌شد کسی از این متن طولانی‌ها بنویسه و مردم چشمشون درآد تا بخوننش.
نمی‌دونم چقدر از دوستیهایی که در گودر وجود داشته در اثر این ادغام از بین خواهد رفت. من یک‌مقدار فکر می‌کنم که دوستی‌ها به آدمها بستگی داره و آدمها کنار هم بمونن، می‌شه دور هم خوش باشن. شاید این‌که گوگل داره ما رو محبور می‌کنه همه کوچ کنیم به پلاس بخاطر اینه که آدمها دو دسته نشن (یه عده تو گودر مونده باشن و یه عده تو پلاس و خلاصه قروقاطی)