بشین و نگاه کن به استدلال‌های بزرگان و ریش‌سفیدان، همین‌هایی که دوروبرت هستند و ازشان مشورت طلبیده می‌شود. حالا سرت رو چندبار به چپ و راست تکان بده و برو. یادت باشد که ریش‌سفیدان تولید نظرات گهربارشان را از همین سن‌ها شروع کرده‌اند.
بنظرم نوعی هنر است؛ بنشینی به مکث کردن‌های خلال صحبتشان نگاه کنی و کَمَکی دلت بخندد به تلاش‌هایشان برای موجه و همه‌چیزدان جلوه کردن. برای همه‌چیز دلیل داشتن و راه‌حل داشتن و با همین مکث‌ها، آب‌دهن قورت‌دادن‌ها و حرکات دست در خلال بحث، مطرح کردنشان.
خدا رو چه دیدی، شاید ما رو فرستادند بهشت. تو این کاغذه هم که دست راستمون قراره بدن هم نوشتن: "این رو راه بدین بهشت، چون  قضاوت نمی‌کرد، خودش را عقل‌کل جلوه نمی‌داد، کار ‌به‌ کار کسی نداشت و زیاد شک می‌کرد، خیلی زیاد هم شک می‌کرد."